Kuvay-i Milliye ruhunun bir diğer kadın kahramanı Rahmiye Hanımdır. 1890 yılında Osmaniye'de bulunan Raziyeler Köyü Kanlı Geçit mahallesinde dünyaya gelmiştir. Onu tanıyan insanlar Rahmiye Hanım'ı sürekli at binen , taşı sıksa suyunu çıkaracak , kendisini vatana ve millete adamış yiğit bir kahraman olarak tanımlamışlardır. ''Allah bana nusret verse yalnız başıma düşmanı kırarım. Ölürsem şehit , kalırsam gaziyim'' sözleri Milli Mücadeledeki Türk Kadını ruhunu gözler önüne sermektedir.Fransız işgalini kendine yediremeyen Rahmiye Hanım Hüseyin Ağa'nın milis güçlerine katılmak için başvurmuştur. Kendisine ''Bacım bu er işidir , sen cephe gerisinde daha yararlı olursun '' diyen Hüsenin Ağa'ya '' Vatan savunmasında hepimiz eriz , düşman toprağımızı basmış , elim silah tutuyor , ben nasıl savaşmam! '' cevabını vermiştir. Bu olayın üstüne Rahmiye Hanım onbaşı rütbesiyle 9. Tümenin , 1920 yılında Fransızlar ile yaptığı muharebeyle müfrezeye katılmıştır.
Başlıca görevi keşif ,kundakçılık yapmaktır. Osmaniye yakınlarındaki düşmanın elinde bulunan demiryolu tünelini o patlatmıştır. Düşmanın cephane sevkiyatına büyük darbe vurmuştur. Rahmiye'nin de katıldığı Hasanbeyli civarlarında Fransızlarla yapılan savaşta 80 tüfek ve 2 makinalı tüfek ele geçirilmiştir.
Bu savaşta cephe ilerisinde şehit düşen arkadaşlarının bedeninin düşman tarafından çiğnenmemesi için büyük bir cesaretle cepheden fırlamış ve ateş altındayken arkadaşlarından birini sırtına alarak geri dönmüştür. Bu olaydan sonra kendisine uçan anlamına gelen ''Tayyar'' lakabı verilmiştir. 5 Ağustos 1920 günü , Fransız Karargahına yapılacak baskın öncesi arkadaşlarına cesaret vermek için '' Ben kadın olduğum halde ayakta duruyorum da siz erkek olmanıza rağmen yerlerde sürünmekten utanmıyor musunuz ? Hadi durmayın , Allah'ını seven vatanını seven yürüsün!'' Bunun üzerine yeniden başlayan çatışmada bu cesaret dolu Kuvay-i Milliye kadını Rahmiye Ana vurularak şehit olmuştur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder